salam alaik :)
i'm here. home, again. alhamdulillah. hari ni dah masuk Ramadan ke 6.
lepas english class tengah hari td, rushing nak gi ktm.
alhamdulillah, k.watie tumpangkan sy m k.zara gi ktm.
everything was fine. ktm dtg on time. koc wanita quite sesak, tp still boleh bernafas.
then, dr ktm sg.buloh-putra-titiwangsa. sampai di pekeliling, trus gi beli tiket ke raub.
bas bertolak 2 petang, n sampi ke dong, jam 4 lebih. :)
lantak lah. dpt satu set berbuka dgn sahur pun dah oke ! esok balik. =.=
oke, dah 7 tahun Ramadan kat selangor. tadela sestress mula2 puasa kat cyberjaya dlu.
skrg dah masuk kategori feeling 'biasa' je. cuma, tipu la kalau kate x sayu langsung. hee
dis sem, try berbuka kat surau. makan dlam talam tuu. satu talam 3 org. 6 org, kalau tak cukup, up to 9-10.huhu tp, best tau. tak la rase kenyang sangat. n tak la rase lapa pun. juz nice~
hari ni, berbuka kat rumah. dengan mak,abah, yah, famly abg n famly tam.
menu hari ni, kari kambing, sambal telur. yeah, terbek la !opkos~
* * * * * * *
phew. last post sy ade cite pasal stress sem ni kan. oke, post kali ni x stress mane.
kalau dah name pun student, mesti wajibun ade stress. cuma sikit atau banyak.
atau, the way kita face da stress yang membezakan setiap org. rite. rite. rite !
erm, kali ni nak cite sumthing. perbualan antara seorg lecturer nursing, n student dia.....
suatu hari dalam bulan ramadan. bertempat di bilik pengajar di sebuah kolej.
ade sorang budak ni tolong lecturer dia cop buku SOB(sleeping out book).
sambil menyelam, minum air. som borak2 smbil sesi luahan perasaan.
budak: puan, dulu masa puan jd student, memang ade niat nak jadi pengajar ke?
puan: tak. saya paling elak nak jadi cikgu tau.lepas spm pun, sy memang tak isi borang maktab, sbb memang tak nak jd cikgu, sbb kerja cikgu ni kena bawak kerja balik rumah. kalau awk dah jd staf nurse nanti, kerja shif. best, n senang. sbb banyak masa terluang. nak pergi pejabat pos, bank, ade masa. bila dah jd pengajar, kerja extra. kena stay up malam study utk lecture. macam2 la. tp bila kita dah setapak ke depan, mana boleh under. juz teruskan dgn apa yang ada...
budak: puan, sy kadang2 sedih. sy nurse? sedangkan kawan2 sy ramai lebih berjaya. amek medic, law, engineer. ayah sy pun bukan nak sy jadi nurse at first. sy tak pernah terlintas nak jadi nurse. alkisahnya masa interview spa dlu. (blablabla) n di takdirkan sy dapat offer nursing, walaupun pd dasarnya tak minat.
puan: ni semua takdir Allah. mby, Dia tetapkan seseorang tu menjd nurse sbb naluri dan sifat2 org tu. caring, lemah-lembut dll. even kawan2 awk amek medic, awk still sealiran dgn diorg. kalau cerita2 medic pun, awk still boleh 'masuk'. medic tu mby terlalu tough. detail drp yang awk blajar skrg tau...
budak: erm . . . . .tkasih puan...
p/s: the moral of the story, tak kisah lah who we are. what is our position. pandangan Tuhan pada manusia bukan atas dasar kelebihan kerjaya atau berapa pendapatan kita.bukan juga paras rupa atau bakat kita. Allah menilai manusia atas dasar keimanan. bila Allah takdirkan itu utk kita, asasnya, terlalu indah aturan Dia. cuma manusia, yang kabur mata. menilai sesuatu cuma pada lahiriah . . . . . tajdid niat, lillahi ~
skrg dah masuk kategori feeling 'biasa' je. cuma, tipu la kalau kate x sayu langsung. hee
dis sem, try berbuka kat surau. makan dlam talam tuu. satu talam 3 org. 6 org, kalau tak cukup, up to 9-10.huhu tp, best tau. tak la rase kenyang sangat. n tak la rase lapa pun. juz nice~
hari ni, berbuka kat rumah. dengan mak,abah, yah, famly abg n famly tam.
menu hari ni, kari kambing, sambal telur. yeah, terbek la !opkos~
* * * * * * *
phew. last post sy ade cite pasal stress sem ni kan. oke, post kali ni x stress mane.
kalau dah name pun student, mesti wajibun ade stress. cuma sikit atau banyak.
atau, the way kita face da stress yang membezakan setiap org. rite. rite. rite !
erm, kali ni nak cite sumthing. perbualan antara seorg lecturer nursing, n student dia.....
suatu hari dalam bulan ramadan. bertempat di bilik pengajar di sebuah kolej.
ade sorang budak ni tolong lecturer dia cop buku SOB(sleeping out book).
sambil menyelam, minum air. som borak2 smbil sesi luahan perasaan.
budak: puan, dulu masa puan jd student, memang ade niat nak jadi pengajar ke?
puan: tak. saya paling elak nak jadi cikgu tau.lepas spm pun, sy memang tak isi borang maktab, sbb memang tak nak jd cikgu, sbb kerja cikgu ni kena bawak kerja balik rumah. kalau awk dah jd staf nurse nanti, kerja shif. best, n senang. sbb banyak masa terluang. nak pergi pejabat pos, bank, ade masa. bila dah jd pengajar, kerja extra. kena stay up malam study utk lecture. macam2 la. tp bila kita dah setapak ke depan, mana boleh under. juz teruskan dgn apa yang ada...
budak: puan, sy kadang2 sedih. sy nurse? sedangkan kawan2 sy ramai lebih berjaya. amek medic, law, engineer. ayah sy pun bukan nak sy jadi nurse at first. sy tak pernah terlintas nak jadi nurse. alkisahnya masa interview spa dlu. (blablabla) n di takdirkan sy dapat offer nursing, walaupun pd dasarnya tak minat.
puan: ni semua takdir Allah. mby, Dia tetapkan seseorang tu menjd nurse sbb naluri dan sifat2 org tu. caring, lemah-lembut dll. even kawan2 awk amek medic, awk still sealiran dgn diorg. kalau cerita2 medic pun, awk still boleh 'masuk'. medic tu mby terlalu tough. detail drp yang awk blajar skrg tau...
budak: erm . . . . .tkasih puan...
p/s: the moral of the story, tak kisah lah who we are. what is our position. pandangan Tuhan pada manusia bukan atas dasar kelebihan kerjaya atau berapa pendapatan kita.bukan juga paras rupa atau bakat kita. Allah menilai manusia atas dasar keimanan. bila Allah takdirkan itu utk kita, asasnya, terlalu indah aturan Dia. cuma manusia, yang kabur mata. menilai sesuatu cuma pada lahiriah . . . . . tajdid niat, lillahi ~
kenapa masih konfius,
walau dah sekian lama?
walau dah sekian lama?
2 Comments:
wsalam ima ku syg..hehe.. sy taw bdax 2 sape...n sy tahu lecture yg baek hati tu sape...ahah.. btw,, ira suka sngt blog ni.. love u ima..<3
hehe...masyeh ira....shayang ira ugop!
Post a Comment